Niemand wil afhankelijk zijn, althans... de meeste, gezonde, weldenkende mensen niet. Die willen onafhankelijk of zelfstandig zijn.
En toch is daar in het dagelijkse leven weinig van te zien. Want zodra er iets niet loopt, hebben we onze wijsvinger al snel gericht op iemand anders. De regering die het niet goed doet. De banken die er een zooitje van maken. De jongeren in de buurt die veel herrie maken. Die stomme baas die onredelijke verzoeken doet. Die vervelende klant die maar niet tot een besluit kan komen. Die rare familieleden die niets van zich laten horen of juist weer te veel.
Klagen en mopperen op anderen, geeft aan dat we toch afhankelijk zijn van die ander. Want als we echt zelfstandig zouden zijn, dan heeft, wat iemand anders zegt en doet, geen effect op ons. Toch?