Terwijl mijn man de boodschappen in de auto zet, kijk ik onderaan de rolbaan - je weet wel, de roltrap voor winkelwagentjes, die naar de garage in het winkelcentrum loopt - naar onze dochter. Het is voor haar steeds een feest om met de rolbaan op en neer en op en neer en op en neer te gaan. Onvermoeibaar. Leuk hoe kinderen overal een attractie in zien.
Dit ritueel vindt enkele keren per week plaats en we zijn inmiddels gewend om daar de tijd voor te nemen. De eerste keer rende ze nog de baan af en viel. Daar was ze heel erg van geschrokken. Dus de keren daarop stond ze netjes in het midden van de baan. En steeds, na enkele weken, bekijkt ze of ze er toch vanaf kan rennen of niet. Zoeken naar grenzen, kijken hoe ze haar vaardigheden heeft ontwikkeld.
 ?>/images/header-asha.jpg)
