Trefwoorden-archief: Eigenwaarde

Zijn dit jouw woorden? Dan wil ik je graag wijzen op deze speech van Elizabeth Gilbert. Je kent haar misschien van haar boek 'EAT PRAY LOVE', die verfilmd is met Julia Roberts in de hoofdrol. 

Ik was er erg door bemoedigd, want...ik ben ook zo iemand die heel veel interesses heeft, maar niet één bepaald ding heeft, die 't waard is om alles ervoor te laten of een huis voor te verkopen. 

'Ze kan toch zo goed die vergadering leiden' zegt je man, terwijl jullie samen aan de eettafel zitten. Hij legt even zijn lepel neer, zodat hij een slok water kan nemen. Ondertussen tikt jouw bestek tegen je bord bij het opscheppen van een lepel macaroni. 'Een natuurtalent is ze.' gaat je man verder. Hij pakt zijn lepel weer op en maakt zich klaar voor de volgende hap.
'Iedereen loopt met haar weg. Ze is welbespraakt en weet op de één of andere manier een hele vergadering stil te krijgen en te boeien met haar presentatie.' Hij pakt zijn servet en veegt z'n mond af.

Maar in de praktijk valt het soms niet mee. Want... wie ben je nu eigenlijk?

• Ben je het zwarte schaap van de familie? Dat altijd te laat komt of helemaal niet verschijnt op familiebijeenkomsten?
• Ben je de perfecte dochter, van wie niets anders verwacht wordt dan dat je het altijd goed doet?
• Ben je de eeuwige single, van wie niemand meer verwacht dat je ooit een relatie zult krijgen?
• Ben je de sterke vrouw die de kleine vernederingen altijd maar voor lief neemt in je relatie?
• Ben je die altijd schaterlachende, gezellige, leuke, zorgeloze gangmaker, die in stilte verdriet heeft om haar ongewenste kinderloosheid?

Welke rol heb jij? En is het een rol die je zelf hebt gekozen? Of is die rol je ongemerkt in je schoenen geschoven? Zo ongemerkt dat je er al jaren mee loopt en het zelf bent gaan geloven.

Zeg je dat vaak tegen je kind? Of heb jij het vaak gehoord als kind? Ik weet nog dat toen mijn oudste neefje 3 jaar was hij deze zin afmaakte. Ik begon met 'Pas op...' en hij zei dan - op verveelde toon - '...anders val je.' Ik moest toen wel erg lachen. Inmiddels is meneer afgestudeerd en met z'n tweede studie bezig, maar hij heeft me toen wel iets geleerd. Iets waar mijn eigen 3-jarige nu profijt van heeft. Zij krijgt het maar weinig te horen, terwijl ze regelmatig bovenop het klimrek zit, ondersteboven aan de schommel hangt en achterstevoren van de glijbaan sjoeft. En dan nog maar niet te spreken over het gereedschap waar ze regelmatig mee speelt.

Maar daar staan we vaak niet bij stil. Want we hebben geleerd wat een gebrek is en wat een mogelijkheid is. En we hebben geleerd dat onder geen enkele omstandigheid een gebrek hetzelfde kan zijn als een mogelijkheid. Nee, dat is niet de afspraak. Een gebrek is een gebrek. En een mogelijkheid een mogelijkheid. Basta.

Als Life & Personal Coach is het mijn taak om mensen o.a. te helpen hun doelen te bereiken. En om je doel te bereiken is het nodig om in actie te komen. Om te doen! Er voor te gaan! Geen smoesjes! Geen excuses! Keuzes maken! Alles doen om uiteindelijk het beoogde doel te bereiken! Jaja!

Laatst zag ik de film 'Evan Almighty' weer. Ik had 'm jaren geleden in de bioscoop gezien en toen moest ik ook zo vreselijk lachen om de overduidelijke mix van de sfeer van oude Hollywoodfilms en hedendaagse computergenialiteit. Misschien ken je deze film. Een - zeg maar -  'remake' van het bijbelverhaal over Noach en de zondvloed. Steve Carell speelt 'Noach' en Morgan Freeman speelt 'God'. In het begin van de film wordt Evan steeds gewekt om 6:14 uur. De wekker is van General Electric, dus staat de afkorting GEN voor de tijd. GEN 6:14 oftewel Genesis 6:14. Het bijbelvers waarin God tegen Noach zegt een boot te bouwen.

• Waar zijn we zo bang voor, als we eigenlijk onze grenzen moeten aangeven bij familie en vrienden, maar het niet doen?
• Waar zijn we zo bang voor, als we eigenlijk voor onszelf moeten opkomen, maar het niet doen?