“Het is mijn eigendom!!”

Een tijdje geleden zag ik de film '12 Years a Slave'. Een aangrijpende film, gebaseerd op een waargebeurd verhaal, waarin een vrij man door list en bedrog zichzelf opeens al slaaf verkocht ziet aan een plantagehouder in het zuiden van de Verenigde Staten van Amerika.

Zelf ben ik opgegroeid met de kennis van slavernij, omdat mijn familie daar ook erg bewust van was.

Toch was ik niet bekend met deze handel in vrije mensen, die weggerukt van familie en vrienden, wederom vernederd, geschopt en geslagen werden. En moesten zien te bewijzen dat ze geen slaaf waren.

Wat mij het meest trof in de film is een scene waarin een slavenhouder totaal buiten zinnen een slavin afranselt. Terwijl iedereen met afschuw toekijkt en zelfs de vrouw van de slavenhouder er iets van zegt, rechtvaardigt de man zijn actie steeds met de woorden:

"Ik kan ermee doen wat ik wil, want het is mijn eigendom! Het is mijn eigendom!"

De vraag die tijdens het kijken naar deze scene rees was: 'Hoe kun je als gezond mens iets wat van jou is zo kapot maken? Hoe kun je als gezond mens iets wat van jou is zo'n pijn doen?'. En in de vraag zit direct het antwoord: als je iets van jezelf kapot maakt, dan ben je niet gezond. Dan valt er nog iets te helen.

Hoe gaan wij om met de zaken in ons leven die 'ons eigendom' zijn. Denk aan onze kinderen, onze familie en andere relaties. Maar ook aan ons werk, onze spullen, ons huis, ons geld, onze planten, noem maar op.

Als alles energie is, dan heeft wat wij doen en zeggen effect op alles. Dus zijn onze woorden woorden van leven? Zijn onze daden gedragen door zuivere intenties? Misschien is het lastig om te zien dat de manier hoe je bijvoorbeeld je geld in je portomonnee bewaart laat zien hoe je je geld waardeert. Is je portomonnee rommelig? Is het papiergeld gevouwen of opgepropt in een vakje. Slingeren munten los in je tas? 
De  manier hoe we met ons werk omgaan laat zien hoezeer we waarderen dat we werk hebben. Het is misschien niet de perfecte baan, maar er is wel dankbaarheid voor het feit dat we werk hebben. En dat kunnen we tonen door ons best te doen. 

Als je moeite hebt om goed met jouw 'eigendommen' om te gaan, om alles wat je hebt te waarderen, denk dan aan je bezit als aan een slaaf. Als je een slaaf zou hebben – iemand die kan laten zien en horen dat hij pijn lijdt, dat hij honger en dorst heeft, dat hij behoeftes heeft – hoe zou jij dan met hem omgaan? Sla je hem verrot? Verneder je hem? Zou je er dan niet alles aan doen om dat mens een waardig en liefdevol bestaan te geven?

De manier hoe wij omgaan met onze 'eigendommen' vertelt alles over onszelf. Wereldwijd vindt er nog slavernij plaats. Denk aan de diamantmijnen in Afrika, aan de bouwplaatsen in Dubai… wereldwijd zijn er nog mensen die andere mensen als hun bezit zien en er vervolgens slecht mee omgaan. Als we met onze medemens zouden omgaan als ons eigen bezit, wat brengt dat dan in ons naar boven? Macht? Liefde? Compassie? Boosheid?…

Kortom: wat valt er nog te helen in ons?

Merk jij dat er nog iets te helen of op te lossen valt, als je kijkt naar hoe je omgaat met je eigendommen omgaat? Wil je er iets mee? En zo ja, wat?
Neem contact met me op als je begeleiding wilt bij dit proces.