Laatst zag ik bij Dr. Phil een zeer dominante moeder zitten met haar 33-jarige zoon. De moeder vond dat ze druk bezig was een kerel van haar zoon te maken, terwijl zoonlief herhaaldelijk en tevergeefs aankaartte dat hij zich gekleineerd voelde, omdat zijn moeder zich met alles in zijn leven bemoeide. Niets wat hij deed was goed, maar ze wilde wel dat hij een stabiel en zelfstandig leven zou leiden. En dat lukte maar niet… gek he?!
Hoe vaak komt dit wel niet voor? Er zijn heel veel volwassenen die net zoals die zoon bij Dr. Phil, maar niet uit de verf komen, omdat ze hun innerlijke kracht zijn kwijtgeraakt. Alhoewel… kwijtgeraakt is niet het juiste woord, want de innerlijke kracht is er nog steeds. Nee, het gaat om kwijtraken van het besef een krachtig en autonoom persoon te kúnnen en mógen zijn.
We zijn zelf verantwoordelijk voor onze innerlijke kracht. Telkens wanneer iemand ons overheerst en we doen er niets aan, zijn we net zo schuldig aan ons eigen ongemak. Want wij laten het gebeuren. Wij laten de ander ons overheersen. Dat kan een patroon in ons leven zijn. We kunnen ons er zelfs een beetje comfortabel bij voelen, want we zijn het zo gewend. Het zit zo in ons systeem.
Maar er is moed voor nodig om te veranderen. Om te beginnen om grenzen aan te geven. Zeker als iedereen al jaren van ons gewend is dat we de dingen doen zoals we ze altijd deden. En daar verandering in brengen kan wat onrust brengen om ons heen. En als dat gebeurt, moeten we goed opletten.
Want wie vindt ons nog ‘leuk’ wanneer we veranderen? Dat zijn dan de mensen die ons ook respecteren. Maar de mensen die ons opeens niet meer ‘leuk’ vinden, denken niet aan ons welzijn, maar alleen aan hun eigen gewin. Zij halen waarschijnlijk meer uit de relatie met ons, dan wij uit de relatie met hen.
We kunnen beter zorgen dat we mensen om ons heen hebben die te allen tijden wind onder onze vleugels blazen. Die geloven in wie wij zijn. Die geloven dat wij zelfredzaam zijn. Want de woorden die ze zeggen zijn dan opbouwend. Mensen die alles wat we doen in twijfel trekken of overal een ‘ja, maar’ op hebben, kunnen en mogen we op een afstand houden. Want hun woorden zijn afbrekend en schadelijk. Net als die moeder bij Dr. Phil. Haar woorden schaadden dagelijks het welzijn van haar zoon, want hij ging geloven wat zij over hem zei.
En hoe zijn onze woorden naar anderen? Bouwen wij op of breken we af? Geven we anderen energie? Of onttrekken we de ander energie door geklaag, gezeur, steken onder water en zogenaamde grapjes? Want – of we het voelen of niet – … we hebben invloed op elkaar.
Word je nog opgehouden door stemmen uit het verleden? Ben je het zat en wil je dat in je systeem veranderen?
Dan nodig ik je uit om een EFT-coachingsessie met mij te doen. Met EFT kan namelijk je fysiologische systeem worden aangepast, zodat grenzen aangeven of voor jezelf opkomen heel normaal en goed gaat voelen. Je kunt je vandaag nog aanmelden voor een EFT-coachingsessie.
 ?>/images/header-asha.jpg)
