Hoe ben je opgestaan deze ochtend? En daar bedoel ik niet mee hoe het je fysiek is gelukt, maar mentaal. Kijk je uit naar de dag? Zie je op tegen de afspraken die je hebt vandaag? Maak je je zorgen of heb je pijn?
En hoe ga je daarmee om? Laat je de dag zijn beloop? Spreek je jezelf een hartig woordje toe? Of laat je je zorgen of pijn je dag bepalen?
Want de manier waarop jij tegen het leven aankijkt, bepaalt de manier waarop de dag zich voor jou ontvouwt. Die macht heb je. Die kracht heb je. Macht over jezelf. Kracht in en voor jezelf. De wijze waarop je ze gebruikt kan je dag maken of breken.
In de afgelopen dagen ontmoette ik een vrouw. Ik kwam naast haar te zitten op een feest. Terwijl we genoten van het eten dat was opgediend, vertelde zij over de reis die zij laatst had gemaakt. De manier waarop ze dat deed gaf aan dat zij enorm genoten had. Van het weer. Het water. Het eten. De ontmoetingen met de lokale bevolking.
Het viel me op dat haar ogen straalden wanneer ze sprak over de mooie dingen. Maar ook toen ze sprak over de minder leuke dingen. Weliswaar iets minder stralend, maar toch…
Ze had voor alle probleempjes tijdens haar reis wel een oplossing bedacht. Heel creatief. Heel positief.
‘Wat veel mensen niet weten is dat ik continu pijn heb’, vertelt ze me met een brede glimlach. En even later ben ik op de hoogte van de vele tegenslagen die deze relatief jonge vrouw in haar leven heeft ervaren. Ze ziet er leuk uit, besteedt aandacht aan zichzelf en ondertussen woont ze in een aangepast huis, omdat haar lichaam die zorg nodig heeft. Ook heeft ze door omstandigheden een ander leven dan de meeste vrouwen van haar leeftijd. Geen relatie of gezin.
‘Maar ik ben heel gelukkig met mijn leven’, gaat ze verder. ‘Ik kan er gelukkig wat van maken en geniet met volle teugen van alles wat ik wel kan.’ Dan wijst ze naar buiten en maakt me attent op hoe de zon over de zee schijnt. ‘Prachtig, vind je niet? Ik kan daar toch zo van genieten.’
Deze vrouw had de keuze gemaakt om meer dan genoegen te nemen met haar leven. Als dit de realiteit is, dan kon ze er maar beter het beste van maken, vond ze. En dat deed ze door te letten op de dingen die wél lukken. De zaken die wél makkelijk gaan. De hele ‘kleine’ dingen zoals lachen om het kleine kindje bij een andere tafel, dat probeert een beker op die tafel te zetten. Een prachtig voorbeeld van hoe focus de kwaliteit van je leven kan bepalen.
Geen slachtoffer zijn van haar omstandigheden. Daar had zij voor gekozen. En die instelling – leven in overgave – leverde haar een gelukkig leven op. En dat was haar aan te zien.
Hoe kijk jij naar het leven? Waar ben jij op gefocust? Zou je wel naar de goede dingen in je leven willen kijken, maar lukt dat gewoon niet? Wat heb je nodig om dat wel voor elkaar te krijgen?
 ?>/images/header-asha.jpg)
